พระนางสามผิว ตำนานได้กล่าวถึงพระนาง

พระนางสามผิว
ตำนานได้กล่าวถึงพระนางสามผิวว่า เมื่อปี พ.ศ. ๒๑๕๕-๒๑๗๕ พระเจ้าอุดมสิน เจ้าเมืองฝางจังหวัด เชียงใหม่ปัจจุบัน มีพระมเหสีองค์หนึ่งทรงพระสิริโฉมงดงามมาก ในวันหนึ่ง ๆ สีผิวของพระนางจะเปลี่ยนไป ถึง ๓ สี คือ เวลาเช้าผิวพรรณของพระนางจะขาวบริสุทธิ์ผุดผ่อง เวลาเที่ยงสีผิวของพระนางจะเปลี่ยนเป็นสี ชมพูอ่อน เวลาเย็นสีผิวของพระนางจะเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อเป็นที่น่าชวนพิสมัยอย่างยิ่ง ด้วยเหตุนี้พระนางจึงได้พระนามพิเศษว่า พระนางสามผิว
จากผิวที่งดงามผุดผ่องของพระมเหสี[1] เจ้าเมืองฝางนี้เอง ทำให้เป็นข่าวเล่าลือแพร่ออกไปว่าพระเจ้าฝาง มีมเหสีที่สวยงามยิ่งนัก ยากที่จะหาหญิงใดเทียมได้ ข่าวนี้ล่วงรู้ถึงหูของพระเจ้าสุทโธธรรมราชากษัตริย์พม่า พระองค์จึงอยากจะมาทอดพระเนตรให้เห็นความจริง จึงได้ทรงปลอมแปลงกายเป็นพ่อค้าต่างแดนนำสินค้ามาจากเมืองตะโก้ง (ย่างกุ้ง)[2] เข้ามาขายยังเมืองฝางและได้เข้าทูลถวายผ้าเนื้อดีแก่ขัตติยะนารีฝาง เพียงเพื่อ จะได้ยลโฉมพระนางสามผิวว่า จะสวยงามดังคำเล่าลือหรือไม่ ครั้นกษัตริย์เมืองพม่าได้เห็นพระพักตร์พระ นางเท่านั้น
เมื่อเสด็จกลับยังที่ประทับพระองค์ทรงคร่ำครวญถึงแต่พระนาง ครั้นจะมาสู่ขอพระนางก็มีพระสวามีแล้ว จึงคิดหาวิธีที่จะช่วงชิงเอาพระนางมาให้ได้ และวิธีที่จะได้พระนางมาก็คือ ต้องทำศึกชิงนาง คิดได้ ดังนี้พระเจ้าสุทโธธรรมราชากษัตริย์พม่าจึงเสด็จกลับกรุงอังวะ เพื่อตระเตรียมรี้พล กษัตริย์พม่านำกองทัพมา ทำสงครามกับพระเจ้าฝางเป็นเวลาถึงสามปี จนในที่สุดกองทัพพม่าปิดล้อมเมืองฝางไว้ไม่ให้ชาวบ้านเมืองได้ออกไปทำมาหากิน
ชาวเมืองฝางตกอยู่ในวงล้อมของพม่า มีความอดอยากยากแค้นเสบียงอาหารที่มีอยู่ก็หมด เมื่อเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น ทั้งเจ้าเมืองฝางกับพระนางสามผิวทรงตระหนักดีว่า สาเหตุมาจากทั้งสอง พระองค์ และเพื่อเห็นแก่ชีวิตไพร่ฟ้าของแผ่นดินและเพื่อยุติปัญหา ทั้งสองพระองค์จึงตัดสินพระทัยแก้ปัญหา ด้วยการชวนกันไปกระโดดลง บ่อน้ำชาววา ซึ่งบ่อน้ำนี้มีความลึก ๒๐ วา ปลงพระชนม์เพื่อรักษาชีวิตชาวเมืองไว้ เมื่อพระเจ้าสุทโธธรรมราชายกทัพเข้าเมืองฝางได้และทราบว่าทั้งเจ้าเมืองฝางกับพระนางสามผิว กระโดดลงบ่อน้ำสิ้นพระชนม์แล้ว กษัตริย์พม่ามีความเสียพระทัยเป็นอย่างยิ่ง จึงได้ยกทัพกลับพม่า
เมื่อศึกสงครามสงบลงแล้ว ไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินเห็นว่า เจ้าเมืองและพระมเหสีทรงสละพระชนม์ชีพเพื่อ รักษาเมืองฝางและชีวิตของชาวเมืองไว้ จึงได้สร้างอนุสาวรีย์ทั้งสองพระองค์ไว้ที่บ่อน้ำชาววา ซึ่งอยู่หน้าวัด พระบาทอุดมพากันกราบไหว้ ถือเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ปกบ้านคุ้มเมืองให้อยู่ร่มเย็นเป็นสุขตราบจนทุกวันนี้

ปรัชญา
ความงดงามภายในคือจิต เป็นความงดงามที่จีรังยั่งยืนกว่าความงามภายนอกคือ ร่างกาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระนางสามผิว
ตำนานได้กล่าวว่าได้ถึงพระนางสามผิวเมื่อปี พ.ศ. 2155-2175 พระเจ้าอุดมสินเจ้าเมืองฝางจังหวัดเชียงใหม่ปัจจุบันมีพระมเหสีองค์หนึ่งทรงพระสิริโฉมงดงามมากในวันหนึ่ง ๆ สีผิวของพระนางจะเปลี่ยนไปถึง 3 สีคือเวลาเช้าผิวพรรณของพระนางจะขาวบริสุทธิ์ผุดผ่องเวลาเที่ยงสี ผิวพระนางจะเปลี่ยนเป็นสีของชมพูอ่อนสีเย็นเวลาจะเปลี่ยนเป็นพระนางผิวของสีแดงระเรื่อเป็นที่น่าชวนพิสมัยอย่างยิ่งด้วยเหตุนี้จึงได้พระนางว่าได้พระนางสามผิวพระนามพิเศษ
จากผิวที่งดงามผุดผ่องของพระมเหสี [ 1] เจ้าเมืองฝางนี้เองทำให้เป็นข่าวเล่าลือแพร่ออกไปว่าพระเจ้าฝางมีมเหสีที่สวยงามยิ่งนักยากที่จะหาหญิงใดเทียมได้ข่าวนี้ล่วงรู้ถึงหูของพระเจ้าสุทโธธรรมราชากษัตริย์พม่าพระองค์จึงอยากจะมาทอดพระเนตร ให้เห็นความจริงจึงได้ทรงปลอมแปลงกายเป็นพ่อค้าต่างแดนนำสินค้ามาจากเมืองตะโก้ง (ย่างกุ้ง) [2] เข้ามาขายยังเมืองฝางและได้เข้าทูลถวายผ้าเนื้อดีแก่ขัตติยะนารีฝางเพียงเพื่อจะได้ยลโฉม พระนางสามผิวคำว่าได้จะสวยงามดังเล่าลือหรือไม่ได้ครั้นกษัตริย์เมืองพม่าเห็นพระพักตร์พระนางเท่านั้น
เมื่อเสด็จกลับยังที่ประทับพระองค์ทรงคร่ำครวญถึง แต่พระนางครั้นจะมาสู่ขอพระนางก็มีพระสวามีจึงคิดหาวิธีที่แล้ว จะช่วงชิงเอาพระนางมาให้ได้และวิธีที่จะได้พระนางมาก็คือต้องทำศึกชิงนางคิดได้ดังนี้พระเจ้าสุทโธธรรมราชากษัตริย์พม่าจึงเสด็จกลับกรุงอังวะเพื่อตระเตรียมรี้พลกษัตริย์พม่านำกองทัพมาทำสงครามกับพระเจ้าฝาง เป็นเวลาถึงสามปีจนลาวที่สุดกองทัพพม่าล้อมเมือง addtr ฝางชาวบ้านเมืองไว้ไม่ให้ออกไปได้ทำมาหากิน
ชาวฝางตกอยู่เมืองลาววงล้อมพม่าของมีความมีอยู่ก็อดอยากยากแค้นเสบียงอาหารที่หมดเกิดเหตุการณ์เช่นนี้เมื่อ ขึ้นทั้งเจ้าเมืองฝางกับพระนางสามผิวทรงตระหนักดีว่าสาเหตุมาจากทั้งสองพระองค์และเพื่อเห็นแก่ชีวิตไพร่ฟ้าของแผ่นดินและเพื่อยุติปัญหาทั้งสองพระองค์จึงตัดสินพระทัยแก้ปัญหาด้วยการชวนกันไปกระโดดลงบ่อน้ำชาววาซึ่งบ่อน้ำ นี้มีความลึก 20 วาปลงพระชนม์เพื่อรักษาชีวิตชาวเมืองไว้เมื่อพระเจ้าสุทโธธรรมราชายกทัพเข้าเมืองฝางได้และทราบว่าทั้งเจ้าเมืองฝางกับพระนางสามผิวกระโดดลงบ่อน้ำสิ้นพระชนม์แล้วกษัตริย์พม่ามีความเสียพระทัยเป็น อย่างยิ่งจึงได้ยกทัพกลับพม่า
เมื่อศึกสงครามสงบลงแล้วว่าได้ไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินเห็นเจ้าเมืองและพระมเหสีทรงสละพระชนม์ชีพเพื่อรับรักษาเมืองฝางและชีวิตของชาวเมืองไว้จึงสร้างอนุสาวรีย์ได้ทั้งสองพระองค์ไว้ที่บ่อน้ำชาววาซึ่ง อยู่หน้าวัดพระบาทอุดมกราบไหว้ถือพากันเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ปกคุ้มบ้านให้อยู่ร่มเย็นเป็นสุขเมืองตราบจนทุกวันนี้ปรัชญาความงดงามภายในคือจิตเป็นความงดงามที่ความจีรังยั่งยืนกว่าคืองามภายนอกร่างกาย