การแต่งกายภาคตะวันออก ในภาคตะวันออก

การแต่งกายภาคตะวันออก

ในภาคตะวันออกการแต่งกายมีลักษณะเช่นเดียวกับคนภาคกลางเดิมที่ภาคนี้เรียกรวมกับคนภาคกลาง แต่เนื่องจากลักษณะภูมิประเทศซึ่งต่างไปจากภาคกลางผลิตผลและภูมิอากาศคล้ายคลึงกับภาคใต้จังมีลักษณะเด่นขัดของตนเองที่แยกออกไปได้

ภาคกลางและภาคตะวันออก

ชุดไทย ร.5 - ตัวเสื้อเป็นผ้าลูกไม้เนื้อนุ่ม เอวใส่ลาสติกระบายสวยงามทั้งรอบคอและปลายแขนเสื้อ แขนตุ๊กตาติดกระดุมด้านหลังสวมใส่สบาย โจรกระเบนผ้าตราดลายไทยสอดดิ้น
เด็กหญิงในสมัยนี้ นุ่งโจงกระเบนเช่นเดียวกับผู้ใหญ่ ไม่สวมเสื้อเวลาออกงานจึงสวมเสื้อคอติดลูกไม้ที่เรียกว่า เสื้อคอกระเช้า เวลาแต่งตัวเต็มที่นุ่งโจงกระเบน สวมเสื้อแขนยาวคอปิดแต่งด้วยผ้าลูกไม้งดงาม สวมถุงเท้า รองเท้า เจ้านายที่ทรงพระเยาว์ ทรงฉลองพระองค์แขนยาว พองและทรงเครื่องประดับมาก ยังคงนิยมไว้ผมจุก เมื่อตัดจุกแล้วจึงเริ่มไว้ผมยาว ได้กล่าวไว้แล้ว พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวไม่มีพระราชประสงค์จะให้ชาวต่าง ประเทศดูหมิ่นเหยียดหยามคนไทยว่าแต่งกายเหมือนคนป่า จึงทรงกวดขันเรื่องนี้มากถึงกับโปรดให้ออกประกาศ 2 ฉบับ ใชับังคับราษฎร ฉบับแรกคือ
ประกาศห้ามคนแต่งตัวไม่สมควร มิให้ไปมาในพระราชฐานที่เสด็จออก โดยห้ามผู้ใหญ่ทั้งชายหญิงสวมแต่เสื้อชั้นในหรือไม่สวมเสื้อเลย หรือนุ่งกางเกงขาสั้นเหนือเข่า หรือนุ่งผ้าหยักรั้งไม่ปิดเข่าหรือนุ่งโสร่ง หรือสวมรองเท้าไม่มีถุงเท้า ไม่ว่ารองเท้าชนิดใด ๆ หรือสวมรองเท้าสลิปเปอร์ ตลอดจนเด็กที่เปลือยกายเข้ามาในบริเวณพระราชวังชั้นนอกด้านหน้ากับบริเวณวัดพระศรีรัตนศาสดาราม ยกเว้นคนทำงานขนของก่อสร้าง กวาดล้าง ถ้าผู้ใดฝ่าฝืนหรือพาเด็กหรือปล่อยเด็กที่แต่งกายไม่สมควรดังกล่าวล่วงเข้ามาในเขตที่กำหนดไว้ให้นายประตูขับไล่ห้ามปราม ถ้าไม่ฟังให้จับส่งศาลกระทรวงวังตัดสินโทษ ปรับไม่เกินคราวละ 20 บาท หรือขังไว้ใช้การไม่เกินคราวละ 15 วัน หรือทั้งปรับทั้งขังตามควรแก่โทษ ถ้าผู้ทำผิดเป็นเด็กอายุต่ำกว่า 15 ปีลงไป บิดามารดาหรือมูลนายหรือผู้เลี้ยงดูเด็กนั้น จะต้องรับโทษแทนทุกประการ ประกาศเมื่อวันที่ 20 มกราคม ร.ศ.117 (พ.ศ.2441) ให้ใช้บังคับตั้งแต่ 1 กุมภาพันธ์ ร.ศ.117 เป็นต้นไป
ชุดราชปแตน - เป็นชุดไทยสำหรับท่านชายแบบทางการใช้ได้กับการใส่เพื่อเข้าร่วมงานพิธีแบบไทย หรือเป็นชุดสำหรับเจ้าบ่าว ในพิธีหมั้นหรือพิธีมงคลสมรส ชุดนี้โดยปกติจะใส่กับโจงกระเบนมีให้เลือก 8 สีด้วยกันตัดเป็นสำเร็จรูปขอบยางยืด
เครื่องแต่งกายของชายไทยในสมัยต้นรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวนี้ได้ปรับปรุงตามแบบประเพณีนิยมสากลของชาวตะวันตกเป็นครั้งแรก แต่หลังจากเสด็จประพาสอินเดีย-พม่า ในปี พ.ศ.2414 แล้ว มีพระราชดำริว่า การสวมเสื้อนอกแบบฝรั่งซึ่งต้องมีเสื้อเชิ้ต สวมข้างในแล้วยัง มีผ้าผูกคออีกด้วยนั้น ไม่เหมาะสมกับอากาศร้อนของเมืองไทย จึงโปรดให้ดัดแปลงเป็นเสื้อนอกสีขาวคอปิดติดกระดุมตลอดอก 5 เม็ด เรียกว่า “เสื้อราชแปตแตนท์ (RajPattern) ซึ่งต่อมาเรียกเพี้ยนไปเป็น “เสื้อราชปะแตน” ซึ่งแปลว่า “แบบหลวง” แต่ยังคงนุ่งผ้าม่วงสีกรมท่าเหมือนเดิม ในสมัยนี้ นิยมสวมหมวกแบบยุโรปหรือหมวกหางนกยูง ถือไม้เท้า ซึ่งมักจะใช้คล้องแขนจึงเรียกว่า “ไม้ถือ” ต่อมาในปี พ.ศ. 2439 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดให้ทหารนุ่งกางเกงขายาวแทนผ้าม่วงโจงกระเบนสีกรมท่า เป็นผลให้ประชาชนเริ่มนิยมนุ่งกางเกงขายาวและสวมหมวกกะโล่กันขึ้นบ้างในตอนปลายรัชกาล
การแต่งกายของชายทั่วไป ยังคงนิยมแต่งกายตามสบายเช่นเดียวกับสมัยรัชกาลก่อน ๆ คือ นุ่งผ้าลอยชาย มีผ้าขาวม้าหรือผ้าอะไรก็ได้แต่ะบ่าคลุมไหลหรือคาดพุง ซึ่งคงจะเป็นประเพณีการแต่งกายของคนไทยตามปกติมาแต่โบราณและคาดพุง ไม่นิยมใช้ผ้าแตะบ่า การนุ่งลอยชาย คือ การเอาผ้าทั้งผืนนั้นมาโอบหลังกะให้ชายผ้าข้างหน้าเท่ากัน แล้วขมวดชายพก ค่อนข้างใหญ่เหน็บแน่นติดตัว แล้วทิ้งชายห้อยลงไปข้างหน้า การนุ่งผ้าลอยชายนี้ บางคนชอบนุ่งใต้สะดือ ชายพกที่ค่อนข้างใหญ่นี้เพื่อเก็บกล่องหรือหีบบุหรี่ที่ตนชอบ ส่วนผ้าคาดพุงไม่ว่าจะเป็นผ้าขาวม้าหรือผ้าส่านหรือผ้าอะไรผูกเป็นโบเงื่อนกระทก ไว้ข้างหน้า ทิ้งชายผ้าลงมาเล็กน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่งเจ้าของกายภาคตะวันออกในภาคตะวันออกเจ้าของแต่งกายลักษณะเช่นเดียวมีกับคนที่ภาคกลางภาคเดิมเรียกนี้รวมคนกับภาคกลาง แต่เนื่องจากลักษณะภูมิประเทศซึ่งต่างจากไปภาคกลางและผลิตผลภูมิอากาศคล้ายคลึงกับจังมีภาคใต้ลักษณะ แปลของเด่นขัดตนเองแยกออกไปได้ที่ภาคกลางและภาคตะวันออกไทยชุดร5 -. เสื้อตัวเป็นผ้าลูกไม้เนื้อนุ่มเอวใส่ลาสติกระบายสวยงามทั้งรอบปลายแขนเสื้อคอและด้านหลังแขนตุ๊กตาติดกระดุมสวมใส่สบายโจรกระเบน ผ้าไทยตราดลายสอดดิ้นเด็กหญิงในนี้สมัยนุ่งโจงกระเบนเช่นเดียวผู้ใหญ่กับเวลาไม่ออกงานจึงสวมสวมเสื้อเสื้อคอติดลูกไม้เรียกว่าได้ที่เวลาแต่งตัวเต็มที่นุ่งโจงกระเบนสวมคอกระเช้าเสื้อเสื้อคอยาวแขนปิดแต่งด้วยผ้าลูกไม้งดงามสวมถุงเท้ารองเท้าเจ้านายที่ทรงพระเยาว์ทรงฉลองพระองค์แขนยาวพองและทรงเครื่องประดับมากยังคงนิยมไว้ผมจุกเมื่อตัดจุกแล้วจึงเริ่มไว้ผมยาวได้กล่าวไว้แล้วพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวไม่มีพระราชประสงค์จะให้ชาวต่างประเทศ ดูหมิ่นเหยียดหยามว่าคนไทยคนแต่งกายเหมือนป่าจึงทรงกวดขันถึงกับเรื่องนี้มากโปรดให้ออกประกาศ 2 ฉบับใชับังคับราษฎรฉบับแรกคือประกาศห้ามคนไม่แต่งตัวสมควรมิมาให้ไปในพระราชฐานโดยที่ออกเสด็จห้ามผู้ใหญ่ทั้งชายหญิงสวม แต่เสื้อชั้นในหรือไม่สวมเสื้อเลยหรือนุ่งกางเกงขาสั้นเหนือเข่าหรือนุ่งผ้าหยักรั้งไม่ปิดเข่าหรือนุ่งโสร่งหรือสวมรองเท้าไม่มีถุงเท้าไม่ว่ารองเท้าชนิดใด ๆ หรือสวมรองเท้าสลิปเปอร์ตลอดจนเด็กที่เปลือยกาย เข้ามาในบริเวณพระราชวังชั้นนอกด้านหน้ากับบริเวณวัดพระศรีรัตนศาสดารามยกเว้นคนทำงานขนของก่อสร้างกวาดล้างถ้าผู้ใดฝ่าฝืนหรือพาเด็กหรือปล่อยเด็กที่แต่งกายไม่สมควรดังกล่าวล่วงเข้ามาในเขตที่กำหนดไว้ให้นายประตูขับไล่ ห้ามปรามถ้าไม่ฟังให้จับส่งศาลกระทรวงวังตัดสินโทษปรับไม่เกินคราวละ 20 บาทหรือขังไว้ใช้การไม่เกินคราวละ 15 วันหรือทั้งปรับทั้งขังตามควรแก่โทษถ้าผู้ทำผิดเป็นเด็กอายุต่ำกว่า 15 ปี ลงไปบิดามารดาหรือมูลนายหรือผู้เลี้ยงดูเด็กนั้นจะต้องรับโทษแทนทุกประการประกาศเมื่อวันที่ 20 มกราคม ร.ศ. 117 (พ.ศ. 2441) ให้ใช้บังคับตั้งแต่ 1 กุมภาพันธ์ ร.ศ. 117 เป็นต้นไปชุดราชปแตน - เป็นชุดไทยสำหรับท่านชายแบบทางการใช้ได้กับการใส่เพื่อเข้าร่วมงานพิธีแบบไทยหรือเป็นชุดสำหรับเจ้าบ่าวในพิธีหมั้นหรือพิธีมงคลสมรสชุดนี้โดยปกติจะใส่กับโจงกระเบนมีให้เลือก 8 สีด้วยกัน เป็นสำเร็จรูปตัดขอบยางยืดเครื่องแต่งกายแปลของชายไทยต้นในสมัยรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าหัวเจ้าอยู่นี้ได้ตามแบบปรับปรุงประเพณีนิยมสากลแปลของชาวตะวันตกเป็นครั้งแรกแต่หลังจากเสด็จประพาสอินเดีย - พม่าในปี พ.ศ. 2414 แล้วมีพระราชดำริว่าการสวมเสื้อนอกแบบฝรั่งซึ่งต้องมีเสื้อเชิ้ตสวมข้างในแล้วยังมีผ้าผูกคออีกด้วยนั้นไม่เหมาะสมกับอากาศร้อนของเมืองไทยจึงโปรดให้ดัดแปลงเป็นเสื้อนอกสีขาวคอปิดติดกระดุมตลอดอก 5 เม็ดเรียกว่า "เสื้อราชแปตแตนท์ (RajPattern) ซึ่งต่อมาเรียกเพี้ยนไปเป็น" เสื้อราชปะแตน "ซึ่งแปลว่า" แบบหลวง "แต่ยังคงนุ่งผ้าม่วงสีกรมท่าเหมือนเดิมในสมัยนี้นิยมสวมหมวกแบบยุโรป หรือหมวกหางนกยูงถือไม้เท้าซึ่งมักจะใช้คล้องแขนจึงเรียกว่า "ไม้ถือ" ต่อมาในปี พ.ศ. 2439 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่ให้หัวโปรดทหารนุ่งกางเกงขาแทนยาวผ้าสีม่วงโจงกระเบนกรมท่าเป็นผลให้ประชาชนเริ่มนิยมนุ่งกางเกงขาสวมหมวกกะโล่กันยาวและขึ้นในตอนบ้างปลายรัชกาลเจ้าของแต่งกายแปลของชายทั่วไปยังคงนิยมแต่งกายตามสบายเช่นเดียวกับสมัยรัชกาลก่อน ๆ คือนุ่งผ้าลอยชายมีผ้าขาวม้าหรือผ้าอะไรก็ได้แต่ะบ่าคลุมไหลหรือคาดพุงซึ่งคงจะเป็นประเพณีการแต่งกายของคนไทยตามปกติมา แต่โบราณและคาดพุงไม่นิยมใช้ผ้า แตะบ่าการนุ่งลอยชายคือการเอาผ้าทั้งผืนนั้นมาโอบหลังกะให้ชายผ้าข้างหน้าเท่ากันแล้วขมวดชายพกค่อนข้างใหญ่เหน็บแน่นติดตัวแล้วทิ้งชายห้อยลงไปข้างหน้าการนุ่งผ้าลอยชายนี้บางคนชอบนุ่งใต้ สะดือชายพกที่ค่อนข้างใหญ่นี้เพื่อเก็บกล่องหรือหีบบุหรี่ที่ตนชอบส่วนผ้าคาดพุงไม่ว่าจะเป็นผ้าขาวม้าหรือผ้าส่านหรือผ้าอะไรผูกเป็นโบเงื่อนกระทกไว้ข้างหน้าทิ้งชายผ้าลงมาเล็กน้อย