จะกล่าวถึงพลายงามทรามสงสาร พึ่งสมภา

จะกล่าวถึงพลายงามทรามสงสาร พึ่งสมภารอยู่ในห้องนั่งร้องไห้

พวกศิษย์เณรเถรชีต้อนช่วยฝนไพล มาลูบไล้แผลมันตีรัน

แล้วสมภารท่านก็หลับระงับเงียบ ยิ่งเย็นเยียบเยือกใจเมื่อไก่ขัน

เพราะแม่ลูกผูกจิตคิดถึงกัน เฝ้าใฝ่ฝันเฟือนแลเห็นแม่มา

ดุหว่าวร้องซ้องเสียงสำเนียงแจ้ว ให้แว่วแว่วว่าวันทองร้องเรียกหา

สะดุ้งใจไหววับทั้งน้ำตา ร้องขานขาสุดเสียงแต่เที่ยงคืน

ครั้นรู้สึกนึกได้ให้ละห้อย เจ้าพลายน้อยนิ่งนอนถอนสะอื้น

จนเคาะระฆังหงั่งเหง่งเสียงเครงครื้น สมภารตื่นเตือนชีต้นสวดมนต์เกณฑ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จะถึงกล่าวพลายงามทรามสงสารพึ่ง สมภารอยู่ห้อง en นั่งร้องไห้

พวกคุณศิษย์เณรเถรชีต้อนลูบไล้แผลมันมาช่วยคุณฝนไพลตีรัน

สมภารท่านแล้วก็ใจหลับระงับเงียบยิ่งเย็นเยียบเยือกเมื่อไก่ขัน

เพราะคุณแม่ที่คุณลูกผูกคุณจิตคิดถึงกัน เฝ้าใฝ่ฝันเฟือนแลเห็นคุณแม่มา

วดุหว่าร้องซ้องเสียงสำเนียงแจ้วแว่วแว่วให้ว่าได้การธนาคารวันร้องเรียกหาทอง

ใจยอหรือสะดุ้งไหววับทั้งเพลงน้ำตาร้องขานขาสุดเสียง แต่เที่ยงคืน

ครั้นรู้สึกนึกได้ให้ละห้อยเจ้าคุณพลายน้อยตั้งขึ้นนิ่งนอนถอนสะอื้น

จนเคาะระฆังหงั่งเหง่งเสียงเครงครื้น สมภารตื่นเตือนชีต้นสวดมนต์เกณฑ์