รามเกียรติ์ ตอนศึกไมยราพ
บัดนั้นคำแหงหนุมานทหารใหญ่ฟังความจะแจ้งไม่แคลงใจยินดีดั่งได้ฟากฟ้าพินิจพิศดูดวงพักตร์แสนรักพูนเพิ่มเสน่หาตบมือสำรวลไปมาอนิจจาเป็นได้ถึงเพียงนี้จึ่งว่าดูก่อนมัจฉานุดวงจักษุพ่อเฉลิมศรีเจ้าอย่าโกรธาราวีเรานี้คือศรีหนุมานบุญแล้วจึ่งฆ่ากันไม่ตายสายสวาทพ่อยอดสงสารทั้งเทเวศผู้ปรีชาชาญบันดาลให้มาพบกันฯ